Pomoc w wykonywaniu szybkich analiz geostatystycznych

Geostatystyka zapewnia sposób lepszego zrozumienia autokorelacji danych przestrzennych oraz określenia i wykorzystania tej zmienności do lepszego oszacowania wartości dla miejsc nieobjętych próbą, a tym samym stworzenie optymalnych map. GS + zapewnia łatwy dostęp do tych intensywnych obliczeniowo analiz. Niezależnie od tego czy analiza dotyczy złóż naftowych, rozkładu planktonu, ognisk chorób zakaźnych, czy zasobów glebowych, GS + zapewnia łatwy dostęp do geostatystyki.

Tworzenie wariogramów na bieżąco

GS+ daje pełną kontrolę nad parametrami wariogramów. Wartości domyślne zapewniają rozsądne miejsca startowe, z którego można zoptymalizować analizę, by dopasować określony zestaw danych.
Automatyczne modelowanie semiwariogramów – pakiet GS+ może automatycznie tworzyć model krigingu, który uwzględni dane użytkownika w maksymalnym możliwym zakresie przy użyciu technik iteracyjnych w celu optymalizacji dobrego dopasowania modelu. Okno modelu pozwala zignorować wartości wybrane przez GS+, a suwaki kontrolne pozwalają natychmiastowo zobaczyć wyniki zmian.
GS + zapewnia modele wystarczające dla prawie wszystkich aplikacji krigingu. Semiwariogramy są niekiedy błędne z powodu anomalii danych – obserwacje odstające stają się widoczne, gdy są one jedynymi wartościami, które nie są autokorelowane z innymi wartościami w określonej skali.
Kierunkowe (anizotropowe) semiwariogramy są wytwarzane w tym samym czasie, co semiwariogramy izotropowe, dzięki czemu można łatwo ocenić czy autokorelacja jest zależna od kierunku.
Ma to miejsce na przykład, gdy występuje efekt nachylenia lub jakaś inna cecha środowiskowa, która powoduje autokorelację w jednym kierunku różni się od autokorelacji w innym kierunku. W programie GS+ można łatwo rozpoznać anizotropię poprzez tworzenie map wariogramów - wykresy semiwariancji w różnych kierunkach. W przypadku zjawiska anizotropowego, można łatwo określić kąt maksymalnej zmienności do wykorzystania dla anizotropowych modeli wariogramów.

11 różnych środków autokorelacji

Semiwariogram to tylko jeden rodzaj autokorelacji dostępny w GS+. Dostępne są także: korelogram, madogram, rodogram, kowariogram, drift, I Morana, wymiar fraktalny, semiwariogramy standaryzowane, ogólny semiwariogram względny (general relative semivariogram), porównawczy semiwariogram względny (pairwise relative semivariogram. Wszystkie są oceniane zarówno w kierunkach izotropowych i anizotropowych.

Import danych z wielu różnych źródeł

Arkusz roboczy programu GS+ może być bezpośrednio edytowany i można do niego zaimportować dane z różnych źródeł - sformatowane na różne sposoby pliki tekstowe, arkusze kalkulacyjne Excel, pliki Access i inne pliki baz danych, można także wyciąć i wkleić dane z innych programów dla systemu Windows. Istnieje również kilka sposobów wskazywania brakujących wartości, a każda wartość w arkuszu może zostać usunięta z określonej analizy poprzez ustawienie tymczasowe brakującej wartości atrybutu. Arkusz akceptuje ponad miliard rekordów.

Podsumowanie danych przed rozpoczęciem analizy geostatystycznej

GS+ zapewnia także podstawowe statystyki parametryczne, aby umożliwić użytkownikom scharakteryzowanie danych przed analizą geostatystyczną. Gdy zestaw danych jest przygotowany do analizy, raporty statystyk, tj. takich jak średnia, zakres, odchylenie standardowe, kurtozy i skośności i tworzy również rozkład częstości i prawdopodobieństwa, dzięki czemu można ocenić odstępstwa od normalności. Wykresy kwantylowe zapewniają wizualną mapę lokalizacji próbek i określają położenie danych z określonymi wartościami.

Metody interpolacji

Program GS+ oferuje trzy różne typy interpolacji. Kriging zwyczajny (zarówno blokowy i punktowy), który zapewnia optymalne oszacowanie dla właściwości w domenie przestrzennej. Warunkowa symulacja także dostarcza optymalnych oszacowań, ale wyróżnia oryginalne dane na swoich miejscach, więc może być używana do mapowania ostrych granic. Metoda odwrotnej odległości (Inverse Distance Weighting) bazuje na założeniu, że wartość badanej cechy w danym punkcie jest zależna od wartości tej cechy w najbliższych punktach. GS+ umożliwia także kokriging, który pozwala na wykorzystanie dodatkowej zmiennej, która może zostać zastosowana do prognozowania wartości badanej zmiennej w nieopróbowanej lokalizacji.

Tworzenie plików wyjściowych interpolacji

Pliki są wykorzystywane przez wiele innych programów GS+ tworzy pliki wyjściowe interpolacji (kirgingu, kokrigingu, symulacji lub metodą odwrotnej odległości), które mogą być odczytywane w wielu innych programach. Program GS+ użyje tych plików, aby utworzyć własne mapy lub można odczytać dane w dowolnym programie GIS, który obsługuje formaty wejściowe ArcInfo® lub Surfer®.

Wykonywanie walidacji krzyżowych

Możliwość wykorzystania walidacji, celem przetestowania interpolacji danych przed próbą

Możliwość dostosowania wszystkich szczegółów wykresów i map

Umożliwienie ich publikacji w dowolnym miejscu. Bogaty zestaw opcji edycji wykresów, który pozwala na zmianę osi, czcionek, perspektywy, tytułów, symboli i wielu innych atrybutów wykresu. Mapy i wykresy mogą być drukowane lub wysyłane do schowka Windows lub do pliku, który może być odczytany przez przeglądarki internetowe, edytory tekstu, lub każdy inny program akceptujący formaty WMF, JPEG, PNG lub BMP.